Siemiatycze – Baciki Bliższe – Sycze – Końskie Góry – Radziwiłłówka – Mielnik – Wajków – Sutno – Niemirów
Długość 40km – znaki żółte
Szlak Kupiecki należy do jednego z bogatszych, atrakcyjniejszych i wart jest polecenia miłośnikom przyrody. Przepiękne, malownicze krajobrazy, wspaniała bliskość natury wzbogacona w interesujące zabytki decydują o atrakcyjności tego szlaku. Polecamy go również rowerzysto, bowiem właśnie na rowery teren to wymarzony. Ciekawa, chociaż czasami trudna trasa, wielość atrakcji krajoznawczych powodują, że takiej przyrody się nie zapomina.
Szlak rozpoczyna się w Siemiatyczach. Jest to miasteczko liczące około 15tys. mieszkańców. Jest siedzibą Starostwa Powiatowego, władz miejskich i gminnych. Posiada bogatą przeszłość historyczną i szereg ciekawych zabytków.
Z Siemiatycz podążamy na wschód do miejscowości Baciki Bliższe, gdzie warto zwiedzić podworski park z murowanym dworem z pocz. XX wieku, młyn wodny i spichlerz z lat trzydziestych XX wieku.
Dalej poruszając się szlakiem żółtym docieramy do miejscowości Sycze, w pobliżu której znajduje się św. Góra Grabarka – miejsce kultu wyznawców prawosławia w Polsce. U jej stóp znajduje się cudowne źródełko, z którego woda ocaliła życie okolicznych mieszkańców, którzy schronili się na górze przed panującą epidemią.
Na wzgórzu porośniętym sosnami stoi cerkiew otoczona mnóstwem krzyży przyniesionych przez pielgrzymów. Obecna cerkiew jest rekonstrukcją świątyni spalonej w 1990 roku i nieco różni się od poprzedniej, Za cerkwią znajduje się cmentarz i zabudowania klasztorne.
Następną miejscowością mijaną na trasie jest niewielki przysiółek na skraju lasu, którego nazwa wiąże się z najazdem tatarskim. Według legendy oddziały jazdy tatarskiej po ataku na zamek mielnicki schroniły się właśnie w tym miejscu. W nocy przyszła burza pisakowa i zasypała najeźdźców wraz z końmi, utworzyły się pagórki i stąd nazwa osady – Końskie Góry.
Dalej trasa biegnie przez osobliwy obszar, gdzie zachowały się lasy o naturalnym charakterze. Na tym terenie utworzony został rezerwat „Grąd Radziwiłłowski”, którego celem jest zachowanie w stanie naturalnym fragmentu lasu grądowego z dębem szypułkowym w wieku 140 – 170 lat. To powoduje, że teren ten zamieszkuje wiele gatunków zwierząt, szczególnie ptaków.
Wsłuchując się w ptasi śpiew , docieramy do wsi Radziwiłłówka. Jest to miejscowość założona w 1576 roku. Tutaj znajdował się dwór starosty mielnickiego „Rasztowiec”. Dziś już tylko zachowała się nazwa miejsca i drogi prowadzącej do dworu. Na zachód od szlaku, niedaleko wsi, znajduje się tzw. Święta Góra z kilkoma krzyżami i źródełko określane mianem cudownego.
Poruszając się szlakiem żółtym na południowy wschód dochodzimy do miejscowości Mielnik. Po drodze mijamy maleńką osadę Grabowiec, pozostałości cmentarza żydowskiego, zakład przetwórstwa kredy i rezerwat przyrody „Uszeście”. W Mielniku wart spędzić więcej czasu i zwiedzić najciekawsze miejsca. Jest to bowiem miejscowość o bardzo burzliwej historii. Znajduje się tu wiele ciekawych zabytków i wspaniałych miejsc widokowych. Na uwagę zasługują: Góra Zamkowa z ruinami kościoła zamkowego z pocz. XV wieku, cerkiew z 1825 roki, drewniana cerkiew cmentarna z 1777 roku, kościół i odkrywkowa kopalni kredy.
Po odpoczynku w Mielniku wyruszamy w dalszą trasę biegnącą w cieniu drzew do miejscowości Wajków, która niegdyś stanowiła przedmieście Mielnika. Obecnie jest to osada letniskowa. Za Wajkowem wchodzimy na bardzo malowniczy fragment szlaku. Idziemy drogą u stóp wzgórz, z której rozciąga się malownicza panorama na rzekę. Można zaobserwować wiele gatunków ptaków, więc warto zatrzymać się na dłuższy postój.
Trzymając się ciągle szlaku docieramy do miejscowości Sutno. Wspinamy się na wysoką skarpę, na której w XVI wieku stał dwór, zniszczony w 1939 roku. Dziś pozostały tylko resztki alei dojazdowej i parku. Godnymi zobaczenia są domy mieszkalne i zagrody gospodarskie z początku XIX wieku, oraz ciekawy pomnik upamiętniający pacyfikację wsi w 1941 roku.
Dalej szlak prowadzi do Niemirowa, ale można też dotrzeć tam wzdłuż Bugu. Jest to trasa na pewno bardziej malownicza, ale też i trudniejsza. Do wsi wchodzimy przy kościele z 1789-1790 roku, w którego wnętrzu uwagę przykuwają stiukowe ołtarze, płaskorzeźby na ścianach oraz empirowa ambona. Niemirów posiada bardzo bogatą przeszłość historyczną i wiele ciekawych miejsc wartych zobaczenia. Do najważniejszych należą: układ przestrzenny z XVII wieku, zespół kościoła parafialnego z bramą dzwonnicą, grodzisko z XI wieku, zabytkowe kapliczki i groby na cmentarzu oraz kilka bunkrów, które stanowią pozostałość po rejonie umocnień sowieckich.
Oprócz zabytków znajdują się tu wspaniałe miejsca widokowe, malownicze krajobrazy, do których zobaczenia zapraszamy.
